ผลการวิจัยซึ่งอิงจากผู้ชายและผู้หญิงมากกว่า 1,000 คน (1,113 คน) ที่เรียนเต็มเวลาในมหาวิทยาลัย ยังแสดงให้เห็นว่าการรายงานอาการซึมเศร้านั้นมีแนวโน้มที่จะมีนิสัยการนอนไม่เพียงพอเกือบสี่เท่า

ความง่วงนอนตอนกลางวันมากเกินไป (EDS) เป็นปัญหาในหมู่นักเรียนมากกว่าครึ่ง (55%) โดยมีแนวโน้มเกือบสองเท่าที่จะมีภาวะซึมเศร้าหรือมีความเครียดปานกลางถึงสูง นอกจากนี้ ผลการศึกษายังเน้นย้ำถึงการแบ่งแยกทางเพศด้วยการนอนหลับที่มีคุณภาพไม่ดีและ EDS เป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในสตรี

ผู้เขียนเตือนความเครียด เช่น ความต้องการของหลักสูตร ทำให้นักศึกษาเสี่ยงต่อความผิดปกติของการนอนหลับ ซึ่งจะส่งผลต่อผลการเรียนและสุขภาพ พวกเขากำลังเรียกร้องให้มหาวิทยาลัยดำเนินการมากขึ้นเพื่อส่งเสริมนิสัยการนอนหลับที่ดีและสุขภาพจิตที่ดี

ดร.เปาโล โรดริเกส หัวหน้าทีมวิจัยจากคณะโภชนาการ มหาวิทยาลัยสหพันธรัฐมาตู กรอสโซ ประเทศบราซิล กล่าวว่า "ความผิดปกติของการนอนหลับเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อนักศึกษา เนื่องจากมีผลกระทบต่อชีวิตวิชาการหลายประการ

"สิ่งเหล่านี้รวมถึงความล้มเหลวในความสนใจและการรับรู้ อัตราการขาดเรียนที่สูง และบางครั้งก็หลุดออกจากหลักสูตร

"สภาพแวดล้อมของมหาวิทยาลัยเปิดรับปัจจัยต่างๆ ที่อาจส่งผลต่อพฤติกรรมการนอน เช่น ความเครียดทางวิชาการและชีวิตทางสังคมมากขึ้น การประเมินและติดตามพฤติกรรมการนอน สุขภาพจิต และคุณภาพชีวิตของนักศึกษาเป็นสิ่งสำคัญมาก เพื่อลดความเสี่ยงที่จะเป็นโรคเรื้อรังอื่นๆ .

"ผู้จัดการมหาวิทยาลัยควรวางแผนการดำเนินการตามนโยบายและการดำเนินการของสถาบัน เพื่อกระตุ้นการพัฒนากิจกรรมที่ส่งเสริมนิสัยการนอนหลับที่ดีและเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพจิตของนักเรียน"

การอยู่ห่างจากบ้านเป็นครั้งแรก การใช้สารกระตุ้นที่ทำให้นอนหลับไม่สนิทและทำให้เวลานอนไม่แน่นอนเป็นปัจจัยที่ทำให้นักเรียนเสี่ยงต่อการพักผ่อนไม่เพียงพอในตอนกลางคืน บรรดาผู้ที่เข้าศึกษาในวิทยาลัยรายงานจำนวนเฉลี่ยการนอนหลับเจ็ดชั่วโมง โดยที่เก้าชั่วโมงถือว่าเหมาะสมสำหรับคนหนุ่มสาว

การนอนหลับไม่ดีและ EDS ในผู้ที่เข้ามหาวิทยาลัยได้รับการระบุจากการศึกษาแล้ว แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ตรวจสอบการเชื่อมโยงกับความเครียด/ภาวะซึมเศร้า งานวิจัยใหม่นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาระยะยาวเกี่ยวกับไลฟ์สไตล์และสุขภาพของนักศึกษามหาวิทยาลัย (ELESEU) และใช้ข้อมูลตั้งแต่ปี 2016 และ 2017

ผู้เขียนสำรวจนักศึกษาระดับปริญญาตรีและบัณฑิตศึกษาจำนวน 1,113 คนที่มีอายุระหว่าง 16 ถึง 25 ปีที่ลงทะเบียนเรียนในสาขาวิชาต่างๆ ที่ Federal University of Mato Grosso ในบราซิล ผู้เข้าร่วมถูกถามเกี่ยวกับคุณภาพการนอนหลับ EDS สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม และดัชนีมวลกาย (BMI) ของพวกเขาด้วย

ข้อมูลนี้ใช้เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพการนอนหลับที่ไม่ดี/EDS กับอาการซึมเศร้าและระดับความเครียดที่รับรู้ ผลลัพธ์แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงที่มีนัยสำคัญระหว่างปัจจัยเหล่านี้ กับปัญหาภาวะซึมเศร้าและระดับความเครียดปานกลางถึงสูง

นอกจากผลการวิจัยเรื่องเพศแล้ว ยังระบุถึงความเชื่อมโยงระหว่างคุณภาพการนอนหลับที่ไม่ดีกับระเบียบวินัยของหลักสูตรระดับปริญญาอีกด้วย นักศึกษาที่เรียนสาขาวิทยาศาสตร์ชีวภาพและสุขภาพมีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบมากกว่านักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนในสาขาวิชาสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์

กลไกที่อยู่เบื้องหลังการรบกวนการนอนหลับและภาวะซึมเศร้านั้นไม่ชัดเจน เช่นเดียวกับปัญหาสุขภาพจิตที่กระตุ้นการนอนหลับที่มีคุณภาพต่ำ (หรือในทางกลับกัน) ดังนั้น ผู้เขียนจึงแนะนำว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจปฏิสัมพันธ์นี้ให้ดีขึ้น