ความบังเอิญที่โชคดีจากนั้นทีมเบอร์ลินได้ทดสอบว่าโมเลกุลโบราณสามารถสร้างปฏิสัมพันธ์ได้หรือไม่ ด้วยวิธีนี้นักวิทยาศาสตร์สามารถย้อนรอยได้ว่าโปรตีน ทั้ง คู่รู้จักกันได้ อย่างไร Thomas Friedrich กล่าวว่า "น่าประหลาดใจที่ FRP จากโปรตีโอแบคทีเรียจับคู่กับบรรพบุรุษของ OCP ของไซยาโนแบคทีเรียแล้ว ก่อนที่การถ่ายโอนยีนจะเกิดขึ้น ความเข้ากันได้ระหว่าง FRP และ OCP จึงพัฒนาอย่างเป็นอิสระจากกันและกันในสปีชีส์ต่างๆ" Thomas Friedrich กล่าวสิ่งนี้ทำให้ทีมสามารถพิสูจน์ได้ว่าความสามารถในการโต้ตอบของพวกเขาจะต้องเป็นอุบัติเหตุที่น่ายินดี: การเลือกไม่สามารถสร้างรูปร่างพื้นผิวของโปรตีนทั้งสองให้เกิดปฏิสัมพันธ์ได้หาก เซลล์แบคทีเรีย พวกเขาไม่เคยพบกันมาก่อน ในที่สุดสิ่งนี้ก็พิสูจน์ได้ว่าปฏิสัมพันธ์ดังกล่าวสามารถพัฒนาได้ทั้งหมดโดยไม่มีแรงกดดันจากการเลือกโดยตรงนี่อาจดูเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญที่ไม่ธรรมดา" Niklas Steube กล่าว "ลองจินตนาการถึงยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาวที่ลงจอดบนโลก และเราพบว่ามันมีวัตถุรูปร่างคล้ายปลั๊กซึ่งพอดีกับเบ้าที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่ถึงแม้จะมองว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ ความบังเอิญดังกล่าวอาจพบได้บ่อย แต่ในความเป็นจริงแล้ว โปรตีนมักพบเจอเป็นจำนวนมาก ของคู่ปฏิสัมพันธ์ที่มีศักยภาพใหม่ๆ เมื่อมีการแปลภาษาหรือรูปแบบการแสดงออกภายในเซลล์เปลี่ยนไป หรือเมื่อโปรตีนใหม่เข้าสู่เซลล์ผ่านการถ่ายโอนยีนในแนวนอน"Georg Hochberg กล่าวเสริมว่า "แม้เพียงเสี้ยวเล็กๆ ของการเผชิญหน้าดังกล่าวจะจบลงด้วยประสิทธิผล ความเข้ากันได้โดยบังเอิญอาจเป็นพื้นฐานของปฏิสัมพันธ์ทั้งหมดที่เราเห็นภายในเซลล์ทุกวันนี้ เช่นเดียวกับในความร่วมมือของมนุษย์ การจับคู่เชิงวิวัฒนาการที่ดีสามารถ เป็นผลมาจากการพบกันโดยบังเอิญของสองพันธมิตรที่เข้ากันได้แล้ว"