ไม่มีความสามารถในการให้เหตุผลเชิงนามธรรม ในระหว่างขั้นตอนนี้ การเป็นตัวแทนทางจิตใจของเด็กจะเพิ่มมากขึ้นเป็นพิเศษ การได้มาซึ่งภาษาอย่างรวดเร็วเนื่องจากการพัฒนาสัญลักษณ์ทางปัญญา การกำจัดความเห็นแก่ตัว ระยะดำเนินการอย่างเป็นทางการ: 11-12 ปี เด็กเริ่มให้เหตุผลในเชิงนามธรรม การเป็นตัวแทนทางร่างกายและการเป็นตัวแทนทางจิตใจ ในขั้นปฏิบัติการ เด็กจะสามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองของบุคคลที่สาม เขาเข้าใจถึงความสำคัญของความร่วมมือ การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน และความเท่าเทียมกัน นี่คือตอนที่เขาเปลี่ยนจาก Heteronomy เป็น Autonomy ทฤษฎีพัฒนาการทางศีลธรรมของโคห์ลเบิร์ก Lawrence Kohlberg ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาของ Harvard ได้เสนอทฤษฎีพัฒนาการทางจริยธรรม การเลี้ยงเด็ก โดยมีขั้นตอนดังต่อไปนี้ ขั้นที่ 1: การลงโทษ-การเชื่อฟังคำสั่ง:เด็กเล็กประพฤติชอบธรรมเพราะกลัวผู้มีอำนาจและปฏิบัติตามกฎเพื่อหลีกเลี่ยงการลงโทษ ขั้นที่ 2: ความเห็นแก่ตัว/ลัทธิปัจเจกบุคคล : การกระทำที่ถูกต้องคือสิ่งที่ตอบสนองความต้องการของตนเองและบางครั้งก็เป็นความต้องการของผู้อื่น การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันในขั้นตอนนี้ไม่ได้เกี่ยวกับความภักดีหรือความยุติธรรม ขั้นที่ 3 เด็กดี/สาวแสนดี : การกระทำที่ถูกต้องคือสิ่งที่ทำให้ผู้อื่นพอใจและประทับใจ บุคคลนั้นกังวลเกี่ยวกับความประทับใจที่เขามีต่อผู้อื่น และขอความเห็นชอบจากผู้อื่นเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ดีของเขา ขั้นที่ 4 การวางแนวทางกฎหมายและระเบียบ:พฤติกรรมที่ถูกต้องหมายถึงการปฏิบัติตามหน้าที่ของตน การเชื่อฟังบรรทัดฐานของสังคมเพื่อประโยชน์ของตนเอง และความเคารพต่อผู้มีอำนาจ