ในการศึกษาใหม่ นักวิชาการพบว่าเปอร์เซ็นต์ของกระบวนการชมเชยที่พ่อแม่ใช้เมื่อลูกอายุ 1-3 ขวบทำนายได้อย่างมีนัยสำคัญว่าเด็กๆ ยอมรับความท้าทาย มีกลยุทธ์ในการเอาชนะความล้มเหลวหรือไม่ และสติปัญญาทางความคิดและบุคลิกภาพจะปรับตัวได้ในอีก 5 ปีต่อมา สำหรับการศึกษานี้ ทีมงานได้บันทึกวิดีโอเด็ก 53 คนและพ่อแม่ของพวกเขาระหว่างปฏิสัมพันธ์ในชีวิตประจำวันที่บ้าน แต่ละครอบครัวถูกถ่ายวิดีโอ 3 ครั้ง เมื่อเด็กอายุหนึ่งขวบ สองขวบ และสามขวบ จากวิดีโอเทป นักวิชาการระบุตัวอย่างที่พ่อแม่ยกย่องลูกของตน และจัดประเภทการยกย่องของพวกเขาเป็นทั้งการสรรเสริญกระบวนการ การยกย่องบุคคล หรือการยกย่องอื่นๆ การยกย่องกระบวนการเน้นความพยายาม กลยุทธ์ หรือการกระทำของเด็ก (เช่น คุณกำลังพยายามอย่างดีที่สุด การเลี้ยงเด็ก การนับผลงานที่ดี) การชมเชยเป็นการบอกเป็นนัยว่าเด็กมีคุณภาพคงที่ในเชิงบวก (คุณเป็นเด็กฉลาด คุณเก่งในเรื่องนี้) คำชมอื่นๆ รวมถึงการชมประเภทอื่นๆ ทั้งหมด (คุณทำได้ เยี่ยมมาก) จากนั้นพวกเขาติดตามเด็ก ๆ ในอีก 5 ปีต่อมา เมื่อพวกเขาอายุ 7-8 ขวบ และประเมินว่าพวกเขาชอบงานที่ท้าทายมากกว่างานง่าย ๆ หรือไม่ สามารถสร้างกลยุทธ์เพื่อเอาชนะความพ่ายแพ้ และเชื่อว่าความฉลาดและบุคลิกภาพเป็นลักษณะที่สามารถ พัฒนาแล้ว (ตรงข้ามกับสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง) เมื่อพ่อแม่ใช้การชมเชยตามกระบวนการในเปอร์เซ็นต์ที่มากขึ้น ลูกๆ ของพวกเขาก็จะรายงานแนวทางเชิงบวกมากขึ้นต่อความท้าทายต่างๆ และเชื่อว่าคุณลักษณะของพวกเขาสามารถปรับปรุงได้ด้วยความพยายาม อย่างไรก็ตาม การชมอีกสองประเภท (การชมบุคคลและการชมอื่นๆ) และจำนวนการชมทั้งหมดไม่เกี่ยวข้องกับการตอบสนองของเด็ก นอกจากนี้ พ่อแม่ของเด็กผู้ชายใช้เปอร์เซ็นต์การชมเชยมากกว่าพ่อแม่ของเด็กผู้หญิง ต่อมา เด็กผู้ชายมีแนวโน้มที่จะมีทัศนคติเชิงบวกเกี่ยวกับความท้าทายทางวิชาการมากกว่าเด็กผู้หญิง และเชื่อว่าความฉลาดสามารถปรับปรุงได้ Susan Levine ผู้ร่วมเขียน ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยา Stella M. Rowley แห่ง UChicago กล่าว Gunderson กล่าวว่า ผลลัพธ์ของเราแสดงให้เห็นว่ากระบวนการสรรเสริญ การยกย่องที่เน้นความพยายาม การกระทำ และกลยุทธ์ของเด็ก ทำนายทัศนคติของเด็กที่มีต่อความท้าทาย การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการปรับปรุงคุณภาพของการชมเชยพ่อแม่ตั้งแต่เนิ่นๆ อาจช่วยให้เด็กพัฒนาความเชื่อที่ว่าความสำเร็จในอนาคตของพวกเขาอยู่ในมือของพวกเขาเอง