ไวรัสเรโทรจากภายนอกคิดเป็นประมาณ 8% ของ จีโนมมนุษย์ อย่างน้อยสี่เท่าของจำนวน DNA ที่ประกอบกันเป็นยีนที่เป็นรหัสของโปรตีน Retroviruses นำ RNA ของพวกมันเข้าสู่เซลล์โฮสต์ ซึ่งจะถูกแปลงเป็น DNA และรวมเข้ากับจีโนมของโฮสต์ จากนั้นเซลล์จะทำตามคำสั่งทางพันธุกรรมและสร้างไวรัสมากขึ้นด้วยวิธีนี้ ไวรัสจะจี้กลไกการถอดรหัสของเซลล์เพื่อจำลองตัวเอง โดยทั่วไปแล้ว รีโทรไวรัสจะแพร่เชื้อในเซลล์ที่ไม่ได้ส่งต่อจากรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นต่อไป แต่บางชนิดจะแพร่เชื้อไปยังเซลล์สืบพันธุ์ เช่น ไข่หรือสเปิร์ม ซึ่งจะเปิดประตูให้ดีเอ็นเอของรีโทรไวรัสส่งผ่านจากพ่อแม่ไปยังลูกหลาน และในที่สุดก็กลายเป็นสิ่งติดตั้งถาวรใน จีโนมโฮสต์เพื่อให้รีโทรไวรัสเข้าสู่เซลล์ โปรตีนในซองจดหมายของไวรัสจะจับกับตัวรับบนพื้นผิวเซลล์ เหมือนกับกุญแจไขกุญแจ ซองจดหมายนี้เรียกอีกอย่างว่าสไปค์โปรตีนสำหรับไวรัสบางชนิด เช่น SARS-CoV-2ในการศึกษา Frank, Feschotte และเพื่อนร่วมงานใช้จีโนมเชิงคำนวณเพื่อสแกนจีโนมมนุษย์และจัดทำรายการลำดับการเข้ารหัสโปรตีนซองจดหมายของไวรัสย้อนยุคที่มีศักยภาพทั้งหมดซึ่งอาจยังคงมีกิจกรรมการจับตัวรับ จากนั้นจึงทำการทดสอบเพิ่มเติมเพื่อตรวจหาว่ายีนใดที่ทำงานอยู่ นั่นคือการแสดงออกของผลิตภัณฑ์ยีนเรโทรไวรัสซองจดหมายในเซลล์มนุษย์เฉพาะประเภท