“ปัญหาความคลุมเครือของวัยชรา . . . อยู่กับเรามาตั้งแต่ยุคสังคมดึกดำบรรพ์เป็นทั้งบ่อเกิดแห่งปัญญาและความทุพพลภาพ ประสบการณ์และความเสื่อมโทรม บารมีและความทุกข์” : 11  ในยุคคลาสสิกของวัฒนธรรมกรีกและโรมัน วัยชราถูกมองว่าเป็นช่วงเวลาแห่ง : 6–7  "ความงามและความแข็งแกร่ง" ได้รับการยกย่องและอายุมากถูกมองว่าเป็นมลทินและน่าเกลียด ความชรานับเป็นหนึ่งใน "ความลึกลับที่ยิ่งใหญ่" ที่ไร้คำตอบพร้อมกับความชั่วร้าย ความเจ็บปวด และความทุกข์ทรมาน "ความเสื่อมโทรมซึ่งทำให้วีรบุรุษเหี่ยวเฉา ดูเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย" : 43  ช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์เผยให้เห็นภาพรวมของ "ตำแหน่งและสถานะ" ของคนชรา แต่ไม่เคยมี "ยุคทองของความ ชราภาพ 6 การศึกษาได้ท้าทายความเชื่อที่นิยมว่าในอดีตคนชราเป็นที่นับถือของสังคมและได้รับการดูแลจากครอบครัว  : 1 ความเลื่อมใสและการเป็นปฏิปักษ์ต่อผู้สูงวัยมีอยู่ร่วมกันในความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนตลอดประวัติศาสตร์ ผู้เฒ่าผู้แก่ถูกเคารพหรือดูหมิ่น ยกย่อง หรือถูกประหารตามกาลเทศะ” ในสมัยโบราณ แม้ว่าคนที่แข็งแรงและมีสุขภาพดีบางคนมีชีวิตอยู่จนอายุ 70 ​​ปี แต่ส่วนใหญ่เสียชีวิตก่อนอายุ 50 ปี ความเข้าใจทั่วไปคือผู้ที่อายุ 40 ปีได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพและเกรงขาม ในทางตรงกันข้าม คนที่อ่อนแอจะถูกมองว่าเป็นภาระและถูกเพิกเฉย หรือในกรณีร้ายแรงอาจถูกฆ่าตาย : 6  ผู้คนถูกนิยามว่า "แก่" เนื่องจากไม่สามารถทำงานที่เป็นประโยชน์มากกว่าอายุที่มากขึ้น