ฟันของพวกมันคล้ายกับฟันของสัตว์กินเนื้อแต่มีความพิเศษมากกว่าสำหรับการบริโภคอาหารหยาบและการบดกระดูก carnassials โดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนบนนั้นมีพลังมากและถูกเลื่อนกลับไปไกลจนถึงจุดที่ออกแรงกดสูงสุดที่ขากรรไกร ฟันซี่อื่นๆ ยกเว้นฟันกราม บนที่ยังด้อยพัฒนา มีพลังสูง มีฐานกว้างและคมตัด เขี้ยวสั้นแต่หนาและแข็งแรง ในทาง Labiolingual ขากรรไกร ล่าง ของพวกมันแข็งแรงกว่าฟันเขี้ยวมาก สะท้อนความจริงที่ว่า ไฮยีนา กระดูกหักทั้งฟันหน้าและฟันกรามน้อยซึ่งแตกต่างจาก canids ซึ่งทำกับฟันกรามหลังการฆ่าฟัน ความแข็งแรงของกรามของพวกมันมีการบันทึกว่าไฮยีน่าทั้งลายและลายด่างสามารถฆ่าสุนัขด้วยการกัดที่คอเพียงครั้งเดียวโดยไม่ทำลายผิวหนัง ไฮยีน่าลายจุดมีชื่อเสียงในเรื่องการกัดที่แข็งแกร่งตามขนาดของมัน แต่สัตว์อื่นๆ จำนวนหนึ่ง (รวมถึงแทสเมเนียนเดวิล ) ก็แข็งแกร่งขึ้นตามสัดส่วน อาร์ดวูล์ฟมีฟันแก้มที่ลดลงอย่างมาก บางครั้งไม่อยู่ในตัวเต็มวัย แต่อย่างอื่นก็มีฟันเหมือนกันกับอีกสามสายพันธุ์ สูตรทางทันตกรรมสำหรับไฮยีน่าทุกสายพันธุ์ แม้ว่าไฮยีนาจะไม่มี ต่อมกลิ่น ที่ฝีเย็บแต่พวกมันก็มีถุงหนังเปล่าขนาดใหญ่อยู่ตรงช่องทวารหนัก ต่อมทวารหนักขนาดใหญ่เหนือทวารหนักเปิดเข้าไปในกระเป๋านี้ มี ต่อมไขมันหลายต่อมอยู่ระหว่างช่องเปิดของต่อมทวารหนักและเหนือต่อมไขมัน