การเติบโตอย่างรวดเร็วของการผลิตกาแฟในอเมริกาใต้ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 สอดคล้องกับการเติบโตของการบริโภคในประเทศที่พัฒนาแล้ว แม้ว่าจะไม่มีที่ไหนที่การเติบโตนี้เด่นชัดเท่ากับในสหรัฐอเมริกา ซึ่งอัตราการเติบโตของประชากรที่สูงนั้นประกอบขึ้นด้วย การบริโภคต่อหัวเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าระหว่างปี 1860 ถึง 1920 แม้ว่าสหรัฐอเมริกาจะไม่ใช่ประเทศที่ดื่มกาแฟหนักที่สุดในขณะนั้น ( กลุ่มประเทศนอร์ดิกเบลเยียม และเนเธอร์แลนด์ต่างก็มีปริมาณการบริโภคต่อหัวในระดับที่ใกล้เคียงกันหรือสูงกว่า) เนื่องจากความเลี่ยงไม่ได้ เป็นผู้บริโภคกาแฟรายใหญ่ที่สุดในโลกในปี 1860 และในปี 1920 ประมาณครึ่งหนึ่งของกาแฟทั้งหมดที่ผลิตทั่วโลกถูกบริโภคในสหรัฐอเมริกา กาแฟ กลายเป็นพืชเศรษฐกิจที่ สำคัญ สำหรับประเทศกำลังพัฒนา หลายประเทศ ผู้คนกว่าร้อยล้านคนในประเทศกำลังพัฒนาต้องพึ่งพากาแฟเป็นแหล่งรายได้หลัก มันได้กลายเป็นสินค้าส่งออกหลักและกระดูกสันหลังสำหรับประเทศในแอฟริกาเช่น ยูกันดา บุรุนดี รวันดา และ เอธิโอเปีย[40]เช่นเดียวกับหลายประเทศในอเมริกากลาง ไม้พุ่มหลายชนิดในสกุลCoffeaผลิตผลเบอร์รี่จากการสกัดกาแฟ สายพันธุ์หลัก 2 สายพันธุ์ที่ปลูกในเชิงพาณิชย์คือCoffea canephora (ส่วนใหญ่เรียกว่า "robusta") และC. arabica C. arabicaเป็นสายพันธุ์ที่ได้รับการยกย่องมากที่สุด มีถิ่นกำเนิดในที่ราบสูงทางตะวันตกเฉียงใต้ของเอธิโอเปียและที่ราบสูงโบมาทางตะวันออกเฉียงใต้ของซูดานและภูเขา Marsabitทางตอนเหนือของเคนยา C. canephoraมีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาตะวันตกและตอนกลางของซับสะฮารา ตั้งแต่กินีไปจนถึงยูกันดาและซูดานตอนใต้