ลมหมุนเหล่านี้นำไปสู่การพัฒนาลักษณะเฉพาะของ ดวงตา ของพายุเฮอริเคน ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางที่สงบและชัดเจนของพายุ ดวงตาถูกล้อมรอบด้วยกำแพงตาซึ่งเป็นที่ที่ลมแรงที่สุด  พายุหมุนเขตร้อน พายุเฮอริเคน จำแนกตามความเร็วลมสูงสุด  ลมน้อยกว่า 39 ไมล์ต่อชั่วโมง พายุดีเปรสชันเขตร้อน ลม 39-73 ไมล์ต่อชั่วโมง พายุโซนร้อน  ลม 74 ไมล์ต่อชั่วโมงขึ้นไป พายุเฮอริเคน พายุเฮอริเคนลูกใหญ่มีความเร็วลมอย่างน้อย 111 ไมล์ต่อชั่วโมง และอาจมีความเร็วมากกว่า 180 ไมล์ต่อชั่วโมง โดยมีลมกระโชกแรง 200 ไมล์ต่อชั่วโมง Hurricane Andrew นักวิทยาศาสตร์ NOAA ย้อนหลัง ในกระจกมองหลัง เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตอาจดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย เหตุการณ์สภาพอากาศสุดขั้วที่ Anthony Arguez วัยเยาว์รอดชีวิตมาได้ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีในเวลาต่อมา แม้จะมีการทำลายล้าง แต่พายุเฮอริเคนแอนดรูที่พัดขึ้นฝั่งในฤดูร้อนปี 1992 ก็ส่งเขาไปสู่เส้นทางใหม่ที่นำไปสู่ ​​NOAA เฮอริเคน ไต้ฝุ่น และไซโคลน จริงๆ แล้วเป็นพายุประเภทเดียวกันทั้งหมด แต่มีชื่อเรียกต่างกันไปตามสถานที่ที่ก่อตัว ในแอตแลนติกเหนือและแปซิฟิกเหนือตอนกลางและตะวันออก พายุเหล่านี้เรียกว่า เฮอริเคน ในแปซิฟิกเหนือทางตะวันตก จะเรียกว่า ไต้ฝุ่น และในแปซิฟิกใต้และมหาสมุทรอินเดีย จะเรียกว่า ไซโคลน (พายุหมุนเขตร้อนมีน้อยในแอตแลนติกใต้)