การก่อมะเร็งออกซิเจนและไนโตรเจนที่ทำปฏิกิริยาได้ เช่น ซูเปอร์ออกไซด์แอนไอออน ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ไฮดรอกซิลแรดิคัล และไนตริกออกไซด์ และเมแทบอไลต์ทางชีวภาพของพวกมันก็มีบทบาทสำคัญในการก่อมะเร็งเช่นกัน ROS ก่อให้เกิดความเสียหายของ DNA เนื่องจากปฏิกิริยาของอนุมูลอิสระกับ DNA รวมถึงการปรับเปลี่ยนฐานการแตกตัวของเกลียวและการเชื่อมโยงข้ามโปรตีนของ DNA นักวิจัยจำนวนมากได้เสนอการมีส่วนร่วมของ อนุมูลอิสระ ในการกำเนิดมะเร็ง การกลายพันธุ์ และการเปลี่ยนแปลง เป็นที่ชัดเจนว่าการปรากฏตัวของพวกมันในระบบชีวภาพอาจนำไปสู่การกลายพันธุ์ การเปลี่ยนแปลง และมะเร็งในที่สุด การชักนำให้เกิดการกลายพันธุ์ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องผลกระทบทางชีวภาพของรังสี ส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากความเสียหายของ DNA โดย H O Radical และสปีชีส์อื่นๆ เกิดจากการสลายตัวของรังสี และยังเป็นผลจากการแผ่รังสีโดยตรงต่อ DNA และผลจากปฏิกิริยาต่อ DNA ปฏิกิริยาของ HO อนุมูลส่วนใหญ่เกิดจากการเติมพันธะคู่ของเบส pyrimidine และการแยกไฮโดรเจนออกจากมอยอิตีของน้ำตาลซึ่งส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ของ DNA ผลกระทบเหล่านี้ทำให้เกิดการกลายพันธุ์ของเซลล์และการสร้างสารก่อมะเร็ง lipid peroxides มีส่วนรับผิดชอบในการกระตุ้นสารก่อมะเร็ง