ในกลุ่มผู้เกษียณอายุก่อนกำหนด และ 12% ในกลุ่มผู้เกษียณอายุที่ 65 ปี) ของประชากรที่ทำการศึกษาในระหว่างการติดตามผล มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้เกษียณอายุก่อนกำหนดที่อายุถึง 65 ปี (57% ที่เกษียณที่ 55 และ 53% ที่เกษียณที่ 60) อยู่ในกลุ่มที่มีเศรษฐกิจและสังคมสูง ในขณะที่น้อยกว่าครึ่ง (44%) ของ การอยู่รอด ผู้ที่เกษียณอายุที่ 65 ปีอยู่ในกลุ่มนี้ (ตารางที่ 1). เส้นโค้งการอยู่รอดของ Kaplan-Meier แสดงให้เห็นถึงความน่าจะเป็นของการอยู่รอดของพนักงานที่เกษียณอายุที่ 55 (เสียชีวิต 173 ราย) ต่ำกว่าพนักงานที่เกษียณอายุที่ 65 (เสียชีวิต 462 รายรูปที่ 1). อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0.09, การทดสอบ log rank) ในทำนองเดียวกัน ความเสี่ยงของการเสียชีวิตมีความคล้ายคลึงกันระหว่างกลุ่มเกษียณอายุทั้งสองกลุ่มนี้ (อัตราส่วนความเป็นอันตรายที่ไม่ได้ปรับปรุง 1.17, ช่วงความเชื่อมั่น 95% 0.98 ถึง 1.41) สำหรับช่วงเวลาติดตามผลส่วนใหญ่ เส้นโค้งการอยู่รอดมีความคล้ายคลึงกันสำหรับพนักงานที่เกษียณอายุที่ 60 ปี และผู้ที่เกษียณอายุที่ 65 ปี (เสียชีวิต 581 และ 541 ราย) จากจำนวนผู้เสียชีวิตเพียงเล็กน้อย (n = 51) อย่างไรก็ตาม ความน่าจะเป็นของการรอดชีวิตของกลุ่มที่เกษียณอายุก่อนกำหนดที่ 60 ปีนั้นสูงกว่าในช่วงแปดปีที่ผ่านมา (หลังจากอายุ 83 ปีรูปที่ 2). การทดสอบอันดับล็อกไม่สนับสนุนความแตกต่างที่มีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม (P = 0.20) และกลุ่มที่เกษียณอายุก่อนกำหนดนี้ไม่มีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตเพิ่มขึ้น (อัตราส่วนความเป็นอันตราย 0.92, 0.82 ถึง 1.04)