เพื่อเติมเต็มช่องว่างนี้ ทีมงานได้เก็บตัวอย่างเนื้อเยื่อ บาดแผล 20 ตัวอย่างจากอาสาสมัครสุขภาพดีที่มีบาดแผลรักษาที่ขาและผู้ป่วยที่มีแผลในหลอดเลือดดำ กลุ่มตัวอย่างถูกนำมาในช่วงเวลาที่แตกต่างกันสามจุดเพื่อติดตามกระบวนการบำบัด จากนั้นทีมใช้การจัดลำดับอาร์เอ็นเอเพื่อเปรียบเทียบการแสดงออกของไมโครอาร์เอ็นเอและโมเลกุลอื่นๆ ที่เรียกว่า RNA ของเมสเซนเจอร์ ในการรักษาบาดแผลและบาดแผลที่ยังไม่หาย ณ จุดเวลาเหล่านี้ พวกเขาค้นพบว่า 22 microRNAs และ 221 messenger RNAs แสดงในระดับที่สูงกว่าในแผลในหลอดเลือดดำมากกว่าในการรักษาบาดแผล